Roos

Tell your heart to beat again.
Close your eyes and breathe it in.
Let the shadows fall away,
step into the light of grace
Yesterday's a closing door,
you don't live there anymore.
Say goodbye to where you've been,
and tell your heart to beat again.

https://www.youtube.com/watch?v=F77v41jbOYs

Dit liedje voelt als mijn levenslied.

Ondanks dat ik dus al Jolanda als mijn hulpverleenster heb voor mijn complexe 'ik', kampte ik ook nog met een drugsverslaving. Ik heb in verschillende GGZ instellingen geprobeerd hieraan te werken, wat letterlijk een grote ellende was. Alles liep mis, nergens waren ze ingesteld op mijn (complexe) problematiek. Er was geen goede communicatie, geen kennis, geen écht luisterend oor of meevoelend/denkend persoon die zich ook aan afspraken hield. En uiteindelijk is al mijn vertrouwen in de reguliere GGZ vrijwel totaal verloren gegaan. Één grote chaos, wanhoop en moedeloosheid.... HOE NU OOIT VERDER?? Ik voelde me letterlijk uitbehandeld en opgegeven.

Maar wát heb ik afgelopen tijd ervaren dat er een God is die, in wat voor hopeloze situatie dan ook, nieuwe hoop, moed, vertrouwen en kracht kan en wil geven! Samen met Jolanda heb ik een plan kunnen maken om dan maar zonder de GGZ maar mét God de strijd aan te gaan. En hoe diep gevangen ik zat, voor God was/is niets onmogelijk. Hij heeft ons de hele strijd gedragen en doet dat nog steeds. Dwars door Jolanda en mij heen heeft Hij letterlijk licht in de duisternis laten schijnen.
Bij Engedi heeft Gods kracht en vertrouwen mij er doorheen geholpen en ook dingen als echt luisteren, er ZIJN, aanvoelen, meedenken, meevoelen, aansturen, bidden, structuur geven, verdriet delen en langzaamaan een plek geven, .... Er kwam echt plaats en ruimte om diep verdriet, doodsangsten, rouw, innerlijke verdeeldheid, extreme chaos, overweldigende hopeloosheid en leegte, te benoemen, op te schrijven, te tekenen, een plek te geven en vooral aan God over te geven.

Ongelofelijk hoe ik door alle gesprekken, zelfs ook letterlijk met God, ik een nieuw mens ben geworden. Ook hebben we supergaaf lekker praktisch met onze handen, gewerkt aan een blokhut. We hebben deze volledig opgeknapt, geschilderd, waterdicht gemaakt, vloer gelegd, ingericht. En wat heerlijk voelt dat om dan het resultaat te zien!
Ja, ik heb nog veel te verwerken, te plaatsen, enz. Maar er is zo'n diepe, extreem vaste basis gelegd. En al die 'stukjes' (alters/delen/herinneringen/...) in mij, zijn op wonderlijke manier steeds meer één aan het worden en samen aan het werken.

Ik teken heel veel. Ontzettend mooi en gaaf wat voor reacties en waardering ik hierover krijg. En juist ook daarom, omdat ik eerst nog zo intens verwikkeld zat in een voor mij haast onmogelijke duistere strijd, wil ik met jullie delen dat hoe erg je ook vast zit, in welke situatie dan ook, er ergens altijd een licht, of beter nog: een Licht schijnt. 
En dat mede met bovenstaand drieluik wat ik gemaakt heb. Heel kort verwoord: mijn strijd/dans naar ruimte, vrijheid en leven!

Roos.

---

The past few weeks have been an intensely special, heavy, wonderful and good time.

I have had guidance at Engedi for quite some time. I have already achieved a lot here, but over the past few weeks I would like to share something with you. 

Especially because my heart is overwhelmingly full of gratitude, space, future and NEW LIFE.

Tell your heart to beat again.
Close your eyes and breathe it in.
Let the shadows fall away,
step into the light of grace
Yesterday's a closing door,
you don't live there anymore.
Say goodbye to where you've been,
and tell your heart to beat again.

https://www.youtube.com/watch?v=F77v41jbOYs

This song feels like my life song.

Despite the fact that I already have Jolanda as my helper for my complex 'I', I also struggled with a drug addiction. I have tried to work on this in various mental health institutions, which was literally a great misery. Everything went wrong, nowhere were they set up for my (complex) problems.

There was no good communication, no knowledge, no real listening ear or sympathetic / thinking person who also kept to agreements. And in the end, all my trust in the regular mental health care was almost completely lost. One big chaos, despair and despondency.... WHAT'S NEXT?? I literally felt out of treatment and given up.

But what have I recently experienced that there is a God who, in whatever hopeless situation, can and wants to give new hope, courage, confidence and strength! Together with Jolanda I was able to make a plan to fight with God without the GGZ but. And how deeply trapped I was, before God nothing was/is impossible. He has carried us the whole battle and still does. Right through Jolanda and me, He literally let light shine in the darkness.

At Engedi, God's power and trust has helped me through it and also things like really listening, BEING there, feeling, thinking along, feeling along, managing, praying, giving structure, sharing sadness and slowly giving a place, .... There was really room and space to name, write down, draw, give a place and above all surrender to God deep sorrow, agony, inner division, extreme chaos, overwhelming hopelessness and emptiness.

Unbelievable how through all the conversations, even literally with God, I have become a new person. We also have super cool practical with our hands, worked on a log cabin. We have completely refurbished it, painted it, waterproofed it, laid the floor, furnished it. And how wonderful that feels to see the result!

a, I still have a lot to process, to place, etc. But such a deep, extremely solid foundation has been laid. And all those 'pieces' (alters/parts/memories/...) in me, are miraculously becoming more and more one and working together.

I draw a lot. Very nice and cool what kind of reactions and appreciation I get about this.

Precisely for this reason, because I was at first so intensely involved in an almost impossible dark battle for me, I want to share with you that no matter how badly you are stuck, in whatever situation, there is always a light somewhere, or better yet: a Light shining. 

And that partly with the above triptych that I have made. Very briefly expressed: my struggle/dance towards space, freedom and life!

Roos.