In mijn vorige blog "Controle" kun je lezen dat controle te maken kan hebben met schaamte en angst. Ben je bang controle over jezelf, de ander te verliezen? En wat nu als dit gebeurt?
Schaamte, schuld en angst is een zelfgemaakte gevangenis die ervoor zorgt dat controle als patroon gehandhaaft blijft. Het kan ook passen binnen een diep systeem die al decennialang heerst in bijvoorbeeld families.
Heb je iets gedaan, is jou iets overkomen waarvan je denkt: dat overkomt mij niet meer? Dit gebeurt mij niet meer! Schuld en schaamte kunnen de redenen zijn waarom je in controle blijft. Datgene wat niet meer mag gebeuren wordt een geheim waarover niet meer wordt gesproken. Dat besluit kun je bewust hebben genomen maar vaak gebeurt dat ook onbewust. Het blijft opgesloten in jou liggen en kan daar zonder er licht en lucht bij te laten uitgroeien tot groter, erger. Maar ook kan het, zonder de kans te geven het te relativeren, uitgroeien tot groteske afmetingen. Je wordt banger.
Leven wordt van dag tot dag een overleven. En voor wat? Is het van zo groot belang dat jouw leven in zo'n orde van grootte minder leefbaar wordt? Terwijl je alle schuld aan jezelf wijt kan dit ook anders liggen. Er zijn omstandigheden, er zijn ook anderen.
Door jouw noodzaak de controle te bewaren en bewaken weerhoud je jezelf ervan verder te kijken. Zoals jouw afkomst, jouw geschiedenis, jouw generatie en generaties vóór jou. Families kunnen een systeem ontwikkelen en in standhouden. Zij dragen die over aan de generaties na hen zo lang het giftige systeem niet ontrafeld wordt.
De schaamte en de schuld die jij ervaart kunnen met het systeem in de familie te maken hebben. Wat jou is voorgeleefd leer je als vanzelf in jouw leven toe te passen in relaties en situaties. Het systeem leert je te manipuleren en gemanipuleerd te worden.
Wat speelde er bijvoorbeeld in jouw familie? Waar was schaamte over en werd geheimzinnig over gedaan? Ik zou bijna zeggen: én? Heeft het geholpen?
Het is niet vreemd dat jij zo geleerd hebt dit in jouw leven ook zo te doen.
Onderzoek het eens en bevraag jezelf:
Wie is er schuldig? Gaat het over mij? Ben ik de eigenaar van het probleem? Is de schaamte die ik voel terecht en hoort het bij mij? En zo niet, hoe kan ik het daar leggen waar het hoort en leren vrij te zijn, mijzelf te zijn.
Jezelf het recht en de ruimte te gunnen om over jouw schaamte te spreken geeft kans op zicht op andere kanten aan de zaak. Oorzaak en schuld worden in de juiste verhouding gezet en controle is zo niet meer nodig. Dat geeft nieuwe ruimte, nieuwe vrijheid.
Heb je behoefte aan een klankbord, wil jij vrij komen van deze negatieve neerwaartse spiraal?
Schroom niet om contact met mij op te nemen.