Ik verbleef 10 dagen bij Engedi. Ik was daar om een stukje tot rust te kunnen komen, na een aantal heftige dingen, die achter elkaar gebeurden en waardoor ik behoorlijk van slag was en tegen een burn-out aan zat. Het was heel fijn, dat ik daar al vrij snel terecht kon.

Hoewel ik de therapie en het verblijf in privé sfeer wel wat ingewikkeld vond, heb ik er een goede tijd gehad, waarin er voor mij gezorgd werd en ik zelf even niet hoefde te zorgen. Iets waar één van mijn delen (ik heb DIS) best veel moeite mee had/heeft. Zo gewend om zelf te zorgen en een ander niet tot last te willen zijn. Maar dat hoefde niet en dat was goed. Dus dat deel mocht even los laten.

Er was veel privacy, waarin we ook een stukje rust mochten ervaren. Ik heb zelf veel gewandeld en ben ook lopend op verschillende plekken geweest. Maar het fijnste was mijn plekje op de schommelbank op de waranda, waar het hondje Noah, meestal naast me lag en af en toe ook de poes. Al met al is het een goede tijd geweest en zou ik het iedereen, die een stuk rust nodig heeft, aanraden om daar even te kunnen zijn.

Wat ook heel leuk is, om te vertellen, is dat er tijdens mijn verblijf ook nog een kuikentje is geboren, waar de moeder over waakte, zelfs als het speelse hondje te dicht bij kwam, het beschermde zoals een moeder over haar kind hoort te waken. Heel mooi om te zien. Tegelijk confronterend, omdat ik dit zelf niet gekend heb.

------

Recently I was at Engedi for 10 days. I was there to relax a bit, after a number of violent things, which happened one after the other and which made me quite upset and facing a burnout. It was very nice that I could go there fairly quickly.

Although I found the therapy and the stay in a private sphere a bit complicated, I had a good time there, in which I was taken care of and I did not have to take care of myself. Something that one of my parts (I have DID) had/has a lot of trouble with. So used to taking care of yourself and not wanting to be a burden to someone else. But you didn't have to and that was good. So that part was allowed to let go for a while.

There was a lot of privacy, in which we could also experience a bit of peace. I have walked a lot myself and have also been walking in various places. But the best thing was my spot on the swing bench on the waranda, where the dog Noah, usually lay next to me and occasionally also the cat. All in all, it has been a good time and I would recommend it to anyone who needs a piece of rest to be there for a while.

What is also very nice to tell, is that during my stay a chick was also born, which the mother watched over, even if the playful dog came too close, protected it as a mother should watch over her child. Very nice to see. At the same time confronting, because I have not known this myself.